Soerabaja

Op projectenbezoek in Indonesië. De Leprastichting wordt hier vertegenwoordigd door Dianne van Oosterhout. Ik wil haar en haar collega’s leren kennen en een aantal projecten zien.

Vertraging
Na alle nervositeit over aswolken en een lamgelegd West Europa vertrek ik van een merkwaardig rustig Schiphol. Er is heel veel personeel om ons in het gareel te houden, maar wij zijn maar met weinig. De avondzon schijnt en we vliegen naar Indonesië alsof er niets aan de hand is. De wondere wereld van de mediahypes in samenspel met het bureaucratische Europa.

Duriansnoepjes
Inmiddels ben ik in een andere realiteit aangekomen. Het vliegveld van Jakarta ziet er bijna net zo uit als al die andere internationale vliegvelden, alleen de lokale lekkernijen verschillen. Duriansnoepjes, daar moet je echt voor in Indonesië zijn! Ik koop een zak om mijn veel te grote bankbiljetten te kunnen wisselen in kleinere biljetten. Straks moet ik stellen zonder het gevoel over te houden dat ik hier met geld aan het smijten ben, naar lokale begrippen dan…

Ik word keurig opgewacht door de Officemanager van Leprastichting Indonesia, Mevr. Sorta. Dianne is nog op Sulawesi, op projectbezoek met Jan Willem Dogger, onze projectcoördinator in Amsterdam voor Indonesië.

Alles is tot in de puntjes geregeld: tickets, hotels, vervoer. In de avond vlieg ik door naar Soerabaja op Oost-Java. Het zorgvuldige voorbereide programma is de afgelopen drie dagen natuurlijk goed in de war gebracht, maar het geplande programma op Oost-Java kan gelukkig nog net doorgaan. Collega Jan Willem, die al een week eerder naar Indonesië is gegaan, heeft de afgelopen dagen de honneurs op Sulawesi samen met Dianne waargenomen. Ik zal na Soerabaja nog een solobezoek brengen aan Sulawesi, maar dat bespreek ik morgen nog met Dianne.

Brandhaard van lepra
Oost-Java is sinds mensenheugenis de grootste brandhaard van lepra in Indonesië. De Leprastichting werkt er al sinds 1967. Het stigma rondom lepra moet hier heel heftig zijn. Stigma is het verzamelwoord voor vooroordelen, bijgeloof, discriminatie en patiënten die zich zo voor hun ziekte generen dat ze zich niet laten behandelen. Daar ligt nog een enorme uitdaging, om daardoorheen te breken. Maar daarover morgen meer.